Vallende ziekte

Als de oudste zoon van Kasper en Helena in de pubertijd raakt krijgt hij af en toe last van epileptische aanvallen. De dokters weten er geen raad mee en Berend zal er mee moeten leren leven.

Toch was er een arts die zich bleef verdiepen in de aandoening van Berend en nadat hij weer eens een week in de boeken was gedoken vond hij dan ook een oplossing voor de kwaal van Berend. De behandeling die op de diagnose volgt is succesvol en Berend raakt volledig verlost van zijn kwaal. Met een mooie brief bedanken ze de arts die Berend heeft genezen.

In het gezin Stege-Lukkien werd nooit gesproken over de kwaal die hun vader vroeger plaagde. Ze kregen dit pas op latere leeftijd te horen, wanneer het gezin allang verhuisd is naar Appingedam. Hun oudste dochter Lena heeft haar moeder wel eens gevraagd waarom ze dit voor hen heeft verzwegen. Het antwoord van haar moeder was duidelijk: ze deed dit om haar kinderen te beschermen. Wie wilde er nu immers trouwen met iemand waarvan de vader aan epilepsie heeft geleden.

De jongste dochter (Gerda) vond in haar jeugd een kopie van de bedankbrief van haar ouders aan de arts. Ze hadden vroeger een zijkamertje naast de voorkamer. Deze kamer werd gebruikt voor de kinderen om te kunnen studeren. Hier stond een grote linnenkast met onder twee laden. De kinderen mochten niet in deze kast komen. Ze wisten echter dat rond sinterklaas hier de cadeautjes in werden bewaart, dus keken ze stiekem toch. Gerda heeft op een dag toen niemand thuis was tijdens een snuffeltocht in deze kast de brief gevonden en gelezen. Dat heeft ze haar ouders maar niet verteld. De brief zelf is helaas niet bewaard gebleven.